Peygamber Efendimizin Çocuk Sevgisi

Sevgi ve rahmet peygamberi Efendimiz (a.s.v), çocukları çok sever ve her fırsatta sevgisini onlara belli ederdi. Sevgi ve merhametini izhar etme yollarından biri de onları kucağına alıp öpmesiydi. Zira çocukları öpmek ve kucaklamak, kalbindeki engin merhametinin bir eseri ve onların kalplerini fethetmenin bir anahtarıydı. Peygamberimiz gösterdiği şefkatli sevgisiyle çocukların kalplerinde taht kuruyordu. Böylelikle bize çocukların sevgisini kazanmanın yolunu öğretiyordu. Efendimiz, onları birer küçük çocuk olarak değil; geleceğin büyükleri, bıraktığı ilmin ve ahlakın mirasçıları olarak görüyordu.

Enes b. Malik (r.a) şöyle naklediyor: “Allah Rasulü’nün (a.s.v) bir oğlu oldu. Adını İbrahim koydu. Sonra onu demirci olan Ebu Seyf’in hanımı Ümmü Seyf’e süt emmesi için verdi. Hz. Peygamber onu görmek için Ebu Seyf’in duman dolan evine giderdi, biz de onun beraberinde bulunurduk. Efendimiz onu öper, koklar ve Allah Teala ne söylemesini dilediyse onu söylerdi.” (Buhari, Cenaiz, 43, Müslim, Fedail, 62)

Peygamber Efendimiz Çocukları Nasıl Severdi?

Nakledildiği üzere Peygamber Efendimiz, bizzat oğlu İbrahim’i sevmek, koklayıp öpmek için sık sık o sahabinin evine gidiyordu. Süt babasının demirci olması sebebiyle evini saran duman kokusuna dahi aldırış etmiyordu. Ayrıca sahabe-i kiramı beraberinde götürüyor, onların gözleri önünde yavrusunu koklayıp öpüyor ve güzel sözler söyleyerek ümmetine güzel örnek oluyordu.

Rasul-i Ekrem Efendimizin reyhanlarına karşı sevgisini açığa vurma yollarından biri de onlarla oyunlar oynamasıydı. Ebu Hüreyre (r.a) şöyle naklediyor: “Bir defasında Allah Rasulü’nü (a.s.v) şu iki kulağımla duydum ve şu gözlerimle gördüm. İki eliyle Hasan yahut Hüseyin’in (r.a) elinden tuttu. Çocuğun ayağı Hz. Peygamber’in ayağının üzerindeydi. Rasulullah (a.s.v) ona, ‘Haydi tırman’ buyurdu. O da tırmanmaya başladı ta ki ayaklarını Efendimizin göğsüne koyana dek. Ardından ‘Allahım! Onu sev zira ben onu seviyorum’ buyurdu.” (Buhari, Edebü’l- Müfred, nr. 249)

Peygamberimiz Bütün Çocukları Çok Seviyordu

Fahr-i Kainat Efendimiz, sadece kendi çocuklarını ve torunlarını değil, Rabbinin emaneti olan bütün çocukları çok seviyordu. Kız-erkek, yakın-uzak, hür-köle, zengin-fakir ayırt etmiyor ve hepsine ayrı bir değer veriyordu. Üsame b. Zeyd (r.a) anlatıyor: “Allah Rasulü (a.s.v), beni bir dizine, Hz. Hasan’ı da diğer dizini oturturdu. Sonra bizi bağrına basar ve şöyle buyururdu: ‘Allahım! Bu ikisine merhamet eyle. Çünkü ben bunlara merhamet ediyorum.’” (Buhârî, Edeb, 22) Zeyd (r.a), Hz. Hatice Validemizin (r.a) evlendiğinde Efendimize hediye ettiği kölesiydi. Rasul-i Kibriya Efendimiz de onu azat etmiş ve kendi yanında tutmuştu. Hadisimizi nakleden Üsame (r.a) de onun oğluydu. Hatta genç yaşta Efendimiz onu büyük sahabenin de aralarında bulunduğu İslam ordusuna komutan olarak tayin etmişti.

Ümmü Seleme (r.a) anlatıyor: “Rasulullah (a.s.v) bir gün benim evimdeydi. O esnada hizmetçi, ‘Fatıma ve Ali kapıda’ dedi. Bunun üzerine Fahr-i Kainat (a.s.v) bana, ‘Kalk ve ehl-i beytime yer aç’ buyurdu. Ben de kalktım, evin bir kenarına çekildim. Akabinde Fatıma, Ali ve onlarla birlikte Hasan ve Hüseyin (r.anhüm) içeri girdiler. İkisi o zamanlar küçük yaştaydı. Akabinde Rasulullah iki çocuğu alıp dizlerine oturttu ve onları öptü. Bir eliyle Ali’ye, diğer eliyle de Fatıma’ya sarıldı. Sonra ikisini de öptü. Ardından üzerlerine siyah bir aba örterek, ‘Allahım! Ben ve ehli beytim Sana yöneliyoruz’ buyurdu. Ben de ‘Ey Allah’ın Rasulü, ya ben?’ dedim. Hz. Peygamber, ‘Sen de (öylesin)’ buyurdu.” (Ahmed b. Hanbel, el- Müsned, 6/296, 304)

Peygamberimizin Şefkat ve Sevgisi

Ebu Hüreyre (r.a) şöyle rivayet ediyor: “Rasulullah (a.s.v) Hz. Ali’in oğlu Hz. Hasan’ı öptü. O sırada Akra’b. Habis et-Temimi O’nun yanında oturuyordu. Daha sonra Akra ‘Şüphesiz benim on evladım var. Onlardan hiç birini öpmedim’ dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber ona baktı, akabinde de ‘Merhamet etmeyene merhamet edilmez’ buyurdu.” (Buhari, Edep, 18; Müslim Fezail, 65)

Yine buna benzer bir olayı Hz. Aişe (r.a) şöyle nakleder: “Bir bedevi Allah’ın Nebisine (a.s.v) geldi ve şöyle dedi: ‘Siz çocuklarınızı öpüyor musunuz? Biz onları öpmeyiz.’ Bunun üzerine Rasulullah (a.s.v) şöyle buyurdu: ‘Allah senin kalbinden merhameti söküp çıkardıysa ben sana ne yapabilirim ki?” (Buhari, Edep, 18)

Şahit olduğumuz üzere Rahmet Peygamberi, cahiliye döneminde ve cahiliye adetleri ile yetişmiş kişileri güzel ahlakı ile böyle terbiye ediyordu. Onlara çocukları öpmenin kalpteki merhametten kaynaklandığını öğretiyordu. Böylelikle bütün ümmetine çocuklara merhamet edip sevmelerini ve değer vermelerini tavsiye ediyordu.

Aşağıdaki kaynaktan faydalanılmıştır:
Semerkand Aile Dergisi - Sayı:171 s.46