Oğlum Okula Gitmek İstemiyor

SORU:

Merhaba,

9 yaşındaki oğlum okula artık gitmek istemediğini, okulu sevmediğini söylüyor yaklaşık iki aydır. Hemen her gün okul krizini yaşar olduk, sabahları ikimiz için de kabus gibi geçiyor. Kendinden küçük, henüz dört yaşında bir oğlum daha var. Yani okul konusunda örnek alacağı bir abisi de yok. Aslında başarılı bir çocuk, sadece okulun ilk senesinde bu problemi yaşamıştık biraz, bunun için de son derece doğal dediler. Fakat bu sene, sene başından beri olmasa da iki aydır okul fobisi ile boğuşuyoruz. Öğretmeni, sınıfta kendisini bu denli kötü etkileyecek bir olay yaşamadığını, sadece son zamanlarda kendini biraz daha geri çektiğini söyledi.

Güzellikle konuşmam bir işe yaramadı, sizce ne yapmalıyım? Çocuk neden okuldan birden soğumuş olabilir? Benim de sabrım taşıyor zaman zaman, ilişkimizi daha fazla yıpratmak istemiyorum. Yardımcı olursanız, çok mutlu olurum. 


CEVAP:

Okul fobisi çeşitli nedenlerden dolayı çocuğun okula gitmek istememesi ya da okula gitme konusunda direnmesi olarak tanımlanabilir. Okul korkusu yaşayan çocuk çoğunlukla, okulun açık olduğu günlerde baş ağrısı, karın ağrısı, mide bulantısı bazen kusma ya da ağlama gibi belirtiler gösterir. Bu belirtiler okulun olmadığı günlerde görülmez.
Okul fobisinin altında yatan sebep çocuğun yaşadığı bir çeşit yoğun kaygıdır. Bu kaygılar çeşitlidir. Anneyi yitirme kaygısı bunlardan ilkidir, anne çocuğuna çok bağımlı ise anne de bu kaygıyı yaşar. Bir diğer neden evde küçük kardeşinin olmasıdır, küçük kardeş doğar doğmaz okula başlatılan çocuklarda okul fobisi görülebilir. Çocuğunu çok fazla koruyan, endişeli annelerin çocuklarında okul fobisi daha sık görülür. Okula başlamadan kısa bir süre önce bir yakınının vefatı, anne babanın hastalığı ya da ayrılması gibi sebepler de çocuğun okula gitmek istememesine sebep olabilir.

Araştırmalar göstermiştir ki annenin koruyucu bir anne olmasından dolayı çocuğundan ayrılmaya hazır olmaması, çocuğun anneyi kaybetme korkusu, ailenin eğitimsel hataları, ana baba arasındaki anlaşmazlıklar, gerginlikler çocuğun okul yaşamını olumsuz yönde etkiler ve okul fobisine neden olabilir. Çocuğun öğretmeninden beklediği ilgiyi görememesi, öğretmeninin otoriter olması, sınıfının çok kalabalık olması, sınıfta yapılan faaliyetlerin çocuğa zor gelmesi ve bunları başaramama endişesi de onu okuldan soğutabilir.

Okulda alay edilme, beğenilmeme, arkadaşsız kalma da çocukta ciddi kaygı oluşturabilir. Bazen sizin oğlunuzda olduğu gibi okula başlarken adapte olabilen, üstüne üstlük başarılı da olan çocuklarda da okul fobisi ortaya çıkabilir. Böyle durumlarda okul fobisinin kaynağını çocuğun hayatını etkileyen ani değişikliklerde aramak gerekir. Bunlar okulla ilgili olabileceği gibi aile ile ilgili de olabilir. Bunun tespiti için okul rehber öğretmeninin bireysel değerlendirme yapması gerekir. Bu değerlendirmede oğlunuzun okula gitmek istememe sebepleri tespit edilir. Sebepler belirlendikten sonra yapılacakları belirlemek daha kolaydır.

Okul korkusunu giderme hususunda tüm çocuklara uyan genel bir çözüm modeli yoktur. Bu sebeple aileyle okulun mutlak işbirliği içinde olması gerekir. Öncelikle yapılması gereken çocuğa karşı kararlı davranmak, bağırma çağırma olmaksızın ölçülü bir disiplin uygulamak ve çocuğu sakin bir şekilde okula adapte etmenin yollarını aramaktır. Burada anne baba olarak kendinizi değerlendirmenizde de fayda vardır. Kaygılı bir ebeveyn misiniz? Ya da yanlış bir tutum sergiliyorsunuz da bunlar mı oğlunuzda kaygı oluşturuyor? Bu soruları cevaplayarak tutumlarınızı değerlendirmeniz gerekir.

Öğretmeninin, oğlunuza okulda başarılı olabileceği alanlar sunması ya da kendini ifade etmesine fırsat vermesi önemlidir. Gösterdiği başarılar ufacık da olsa öğretmeni tarafından onaylanan çocuk, arkadaşları tarafından da onaylanır. Oğlunuzun arkadaşlık ilişkilerini desteklemede öğretmeninin aktif rol alması gerekir. Ayrıca tekvando, basketbol vb. gibi bir spora uygun alıştırmalarla başlatıp devam ettirmeniz de bu problemin çözümünü kolaylaştıracaktır.

Okul rehber öğretmeni, sınıf öğretmeni ve aileyle problem çözülemiyorsa bireysel destek almak için bir pedagoğa ya da çocuk psikoloğuna başvurmak gerekir. Selam ve dua ile...


Aşağıdaki kaynaktan faydalanılmıştır:
Semerkand Aile Dergisi Sayı:173 s.36