Elveda Şehr-i Ramazan Şiirleri
Üftâde hazretleri ramazan ayının bitişinin kendisinde bırakmış olduğu hüznü şu mısralarla dile getirmiştir:
Ey dostlar ağlaşalım
Oruç ayı gitti yine
Hasret ile inleşelim
Oruç ayı gitti yine
Bir nur idi Hak’tan gelip
Yere göğe nuru dolup
Sadıkların elin alıp
Oruç ayı gitti yine
Üftâde’yi şâd eyleyen
Müminleri yâd eyleyen
Kaygıdan âzâd eyleyen
Oruç ayı gitti yine
Eşrefoğlu Rûmî şöyle der:
Elveda ey mâh-ı tâban elveda
Elveda ey mihr-i Yezdan elveda
Elveda ey âfitâb-ı şer-i din
Elveda ey mâh-ı tâban elveda
Gündüzün bayram idi sâimlere
Her gecen bir kadr idi kaimlere
Nurdan bir tac idi âlemlere
Elveda ey mâh-ı tâban elveda
Leyletü’l-kadr ü berât idin bize
Hem dahi savm u salât idin bize
Nâr-ı dûzahtan necât idin bize
Elveda ey mâh-ı tâban elveda
Yılda bir kez şehri seyran eyledin
Kendözün bu halka mihmah eyledin
Sonra tâvus gibi ceylan eyledin
Elveda ey mâh-ı tâban elveda
Hazret’e bizden şikâyet eyleme
Ayıbımız çoktur hakaret eyleme
Eşrefoğlu’na melâmet eyleme
Elveda ey mâh-ı tâban elveda
Ramazan ayının bitişini duygusal bir dille anlatan bir diğer mutasavvıf şairimiz Alvarlı Efe hazretleridir. Onun şiiriyse şöyle:
Elveda şehr-i seâdet gitdi devlet elveda
Elveda şehr-i hidâyet gitdi nimet elveda
Elveda ey “Rahmeten li’l-âlemîn”den yâdigâr
İndi Kur’an sende hatmoldu risâlet elveda
Şehr-i Ramazân gider ehl-i iman ağlar bugün
Ehl-i diller gönlüne mihr-i hidâyet elveda
Elveda ey şâh-i râh-i Hazret-i Hakk’a vüsûl
Can gözü cânâne karşu şehr-i vuslat elveda
Sendedir feyz-i Muhammed iktibas eyler kirâm
Medheder Kur’an’da Rahmân mâh-i vuslat elveda
Sende afvolmazsa bir kul devlet-i dâreyni yok
Ehl-i İslâm’a ramazan ganimet elveda
Son örnek Aziz Mahmud Hüdâyî hazretlerine ait. Hazretin şiiri şöyle:
Erişdi hicranın demi
Ey mâh-ı gufrân elveda
Ağlatmasın mı ademî
Ey mâh-ı gufrân elveda
Elden çıkardık mâhımız
Eflâke çıksın âhımız
Rahm eylesin Allahımız
Ey mâh-ı gufrân elveda
Her şeb terâvih tâ atî
Dine verirdi zîneti
Müşkil değil mi fürkâtî
Ey mâh-ı gufrân elveda
Ol ey Hüdâyî subh ü şâm
Zikr-i Hudâ’da ber-devâm
Gitdi meded şehr-i sıyâm
Ey mâh-ı gufrân elveda
Aşağıdaki kaynaklardan faydalanılmıştır:
Âmil Çelebioğlu, Eski Türk Edebiyatı Araştırmaları, s.692-693 / Divanı Alvarlı Efe Hazretleri, s.309 / Mehmet Emin Ertan, Divan Edebiyatında Ramazaniyeler Üzerine İncelemeler, s.90