Evlilikte Bağlanma Stilleri

Güven, çocukluğumuzda kazandığımız bir duygudur. Anne babamızın bebeklikten itibaren bize olan yaklaşımı insanlara ve kendimize ne kadar güvenip güvenmeyeceğimizi belirler. Literatürde “bağlanma stilleri” başlığı altında ele alınan bu konu, hayatımızın pek çok alanını biz farkında olmadan etkiliyor.

Evlilikte bağlanma stilleri, eşler arası güven konusunda belirleyici bir etmendir. Yetişkin bağlanma stilleri şöyle özetlenebilir:

Güvenli bağlanmada kişi;

• Duygu ve düşüncelerini yapıcı bir şekilde aktarır,

• İstemediği durumlara karşı sağlıklı, makul ve uygun sınırlar çizebilir,

• İnsanlarla ilişkilerinde olumlu düşünmeye eğilimlidir,

• Problem çözme becerisine sahiptir,

• Kavga etmek yerine sorunları çözmek için tartışır.

Saplantılı bağlanmada kişi;

• İlişkilerde gergin ve güvensiz hissetme eğilimindedir. Bu durum, gerçek olaylara dayanabildiği gibi kişinin evhamlarından da kaynaklabilir,

• Muhtaç olma, sahiplenme, kıskançlık, kontrol, aşırı duyarlılık ve takıntılı olma halini yoğun yaşar,

• Şüphecidir, olumsuz düşünmeye meyillidir,

• Güvende ve kabul edilmiş hissetmek için sürekli sevgi ve onaylamaya ihtiyaç duyar.

Kayıtsız/kaçıngan bağlanmada kişi;

• Davranışsal ve duygusal açıdan bağımsız olma eğilimindedir,

• Duygusal yükümlülüklere sebep olacak yakınlıktan kaçınır,

• Samimiyeti savunmasız kalmak şeklinde görebilir,

• İş, sosyal hayat, eğlence gibi unsurlar evlilik gibi yakın ilişkilerden daha önceliklidir.

Korkulu/kaçıngan bağlanmada kişi;

• Bir yandan samimi olmayı ister bir yandan da reddedilme korkusuyla buna direnir,

• İçsel çatışmaları vardır,

• Kendisini sevilmeye layık bulmaz,

• Başkalarına içini açma ve yardım alma konusunda isteksizdir,

• Özgüveni düşüktür.

Aşağıdaki kaynaktan faydalanılmıştır:
Semerkand Aile Dergisi - Sayı 184 s.06